In de tijd na 1935/1936 werd de “Wehrmacht Einheitskanister” sterk verbeterd en daardoor massaal door de Duitse soldaten gebruikt tijdens de gehele 2e wereldoorlog. Door het feit dat de Duitse soldaten hun eigen brandstof vervoerden, konden ze ook snel oprukken. Ze waren minder afhankelijk van de aanvoer van brandstoffen door anderen. Het snel kunnen oprukken van de Duitse troepen was onderdeel van de zogeheten “Blitzkrieg” en de “Wehrmacht Einheitskanister” kreeg hierdoor later de toepasselijke bijnaam “Blitz Kanister”. (Uiteindelijk werd de “Wehrmacht Einheitskanister” wereldwijd beter bekend als de ‘Jerrycan’ omdat de Britse militairen een Duitse WWII soldaat spottend een ‘Jerry’  noemden die zijn brandstof in een ‘can’ vervoerde)

De “Wehrmacht Einheitskanister” was gemaakt van staal en meestal achterin een voertuig vervoerd als ‘losse’ reserve tank. De ‘X’ in de zijwand maakte de wand sterker en voorkwam het “bol staan”. Ook werd hiermee het oppervlak vergroot zodat het uitzetten en krimpen door warmte of koude beperkt bleef, hierdoor bleef het reservoir slank.  Een slank reservoir had weer als voordeel dat er meer naast elkaar konden worden geplaatst zodat er meer tegelijkertijd vervoerd konden worden. Na 1941 werd dit zijwandprofiel verder verbeterd en werd er een luchtopening in de schenkopening geplaatst die moest voorkomen dat de brandstof bij het uitschenken ging ‘klotsen’ en daardoor verspild kon worden.

Toen de Amerikanen met de “Wehrmacht Einheitskanisters” in aanraking kwamen, werd snel ingezien dat de Duitse  “Wehrmacht Einheitskanisters” erg efficiënt, snel te fabriceren en degelijk zijn. In eerste instantie werd een replica gemaakt, later volgde een ‘eigen’  model met schroefdop en 4 opstaande randen. Door deze randen kon je met een stuk gereedschap een vastzittende dop toch losdraaien.

Tijdens mijn bezoek aan Normandie las ik ergens dat er gedurende D-day en daarna 17.5 miljoen Jerrycans werden gebruikt door de geallieerden  en dat er 15 miljoen zoek raakten of werden gestolen. Hierdoor kwam de brandstof voorziening van de geallieerde legervoertuigen in gevaar. De Franse bevolking werd om hulp gevraagd door middel affiches met daarop de tekst: “Allies need these cans, help us to get them back”. Door deze gebeurtenis wordt de ‘Jerrycan’ dan ook meestal geassocieerd met de bevrijding door de geallieerden en niet met de Duitsers, de uitvinders van de oorspronkelijke ‘Jerrycan’ of “Wehrmacht Einheitskanisters”.

Ik heb getwijfeld over welk type Jerrycan ik na zou maken,  echter, omdat de M38A1 die ik bouw een  1942 model is, heb ik besloten om ook een ‘early model’ Jerrycan te maken: het model met schroefdop en 4 opstaande randen: